Bubbles

21 maart 2018 - Cape Town, Zuid-Afrika

Wat was het gek om even uit de Zuid-Afrikaanse bubble te stappen, om een minibezoek aan NL te brengen. In het vliegtuig kregen we ook nog bubbles, in de vorm van champagne, omdat de zus van een collega van Edwin (Marloes) onze stewardess was tijdens deze vlucht, en dezelfde Marloes heel toevallig ook in het vliegtuig zat na een tripje naar Kaapstad. Met z'n 3-en (met nog een collega-stewardess) hadden ze net zo'n flitsbezoek gebracht aan Kaapstad als wij aan NL gingen doen. En wat leuk, ze hadden ook even tijd gevonden om bij ons langs te komen (zie foto). 

En dan weer even in een land vol water, kou, fietsen, weilanden en bekenden! Het waren 3 hele hectische, gezellige dagen. Woensdag in Zaltbommel doorgebracht, waar zus-lief met gezin ook tijd gevonden had om langs te komen, tussen alle werk en school aangelegenheden door. Donderdag naar Hengelo met kids, terwijl Ed in Zaltbommel bleef om te studeren (en natuurijk gepamperd werd door z'n schoonouders). In Hengelo eerst een bezoek gebracht aan Beppie, ons oudste hondje. Wat schrokken we in eerste instantie! Eén oog was helemaal aangetast door de staar, en ze had een grote bruine vlek onder dat oog. Haar koppie bijna helemaal wit, en ze leek wat kortademig, ze hing constant met haar tong uit haar bek te hijgen. Maar in de loop van ons bezoek werd het weer een beetje de oude Beppie, en hebben de kids zelfs even met haar gehold buiten. Hopen en duimen dat ze het volhoudt tot augustus!  

Vervolgens de kids ondergebracht bij hun vriend(innen) (nogmaals dank Ricardo, Lizzy, Sanne, Bente en families voor de hartelijke ontvangst) en tussendoor nog naar Wierden om Baroe te bezoeken (die niet echt veel herkenning liet zien). Ik sliep heerlijk bij mijn lieve vriendin Aniko, en tussen alle ritjes door hebben we nog lekker een hapje gegeten bij Stravinsky. Op vrijdag Veere naar de internationale school Twente gebracht, Mijntje opgehaald bij Bente, "noodzakelijke" boodschappen gedaan, (lekker bij de Appie alvast afscheidskadootjes zoals stroopwafels, hagelslag en cappuccino zakjes), Veere weer ophalen uit Enschede en Julian oppikken bij Montessori, waar hij een dag heeft meegedraaid met z'n klas. En weer terug naar Zaltbommel. Intussen had Ed z'n schriftelijk examen in Utrecht afgerond, waarvan hij gisteren de uitslag heeft gekregen: JOEPIE, geslaagd. Wat was het ook leuk om mijn ouders weer even in levende lijve te zien, alhoewel het Facetimen toch veel goed maakt. Hierdoor is het gevoel dat we elkaar echt heel lang niet hebben gezien er nauwelijks. Zaterdag in alle vroegte weer naar Schiphol en 's avonds rond 23.00 uur waren we weer in de zwoele avondlucht van Kaapstad. 

De volgende dag had Veere een regionaal toernooi met haar selectie team (de Seals), waar Veere ondanks de korte nacht de sterren van de hemel speelde. Haar team werd eerste. En wat hier echt wel anders is, is het publiek. Wat een geschreeuw en gejoel. Het is gelukkig wel redelijk positief allemaal, maar het neigt wel naar teveel bemoeienis wat mij betreft, aangezien er ook veel inhoudelijk mee-gecoacht wordt. Ook  rennen na het eindsignaal ouders, grootouders en aanverwanten meteen het veld op om de meiden te omhelzen (allemaal, niet alleen hun dochters) en moeten ze ook natuurlijk uitgebreid foto's maken. Ik ben dan toch wat te nuchter en bescheiden voor dat soort taferelen, kreeg zelfs last van plaatsvervangende schaamte. Wordt nog wat in Durban, tijdens het NK ..... Het weekend ervoor hadden we dit ook al ervaren bij het regionale toernooi van Mijntje, waarbij haar team uiteindelijk net 4de is geworden.  

Beide dames zijn deze week op kamp. Mijntje naar Wortelgat (haha) en Veertje naar Buffelo Drift. Mijntje is gisteren vertrokken en Veere vanochtend, beide met de bus. Voor zover de gelijkenis met NL; ik dacht gezellig de kids uit te zwaaien, maar dat is hier dus echt niet heel normaal. Bij Mijntje vertrokken 2 bussen, maar waren er wel geteld 3 ouders om uit te zwaaien. Bij Veere waren het er wel wat meer, maar dat heeft denk ik ook te maken met het feit dat het vandaag een nationale feestdag is: Human Rights Day, waarbij gevierd wordt dat de rechten van iedereen gelijk zijn. Julian heeft dus ook vrij van school vandaag, we zijn gezellig met z'n 2-en naar DARG geweest om een aantal lieve viervoeters te verwennen en uit te laten. 

Nog een update over de water crisis: de laatste media berichten waren kennelijk zo optimistisch (day zero zou zijn opgeschort naar 2019), dat het waterverbruik weer drastisch is toegenomen! Hierdoor is toch de bodem van het water achter de dam in zicht gekomen, wat oplevert dat de gemeente vandaag een urgent bericht heeft uitgestuurd naar alle bewoners van Kaapstad: Er mag geen druppel water meer gedronken worden uit de kranen, zonder dit eerst te koken. Vandaag is namelijk al het drinkwater verontreinigd verklaard, als gevolg van de lage water niveaus van het dam water. Zelfs dieren mogen het water niet meer drinken, aangezien het allerlei ernstige ziektes kan veroorzaken. Hmmmm, de story continues...

Foto’s

2 Reacties

  1. Juus Renckens:
    21 maart 2018
    Het mooiste nieuws: Edwin is geslaagd!!!
    Jullie even bij ons thuis was verassend.
    Het verslag hierboven weer perfect Marleen.
  2. Lisette Renckens:
    21 maart 2018
    Even tijd om te bekomen hoop ik Marleen. En voor Ed even genieten van zijn fantastische resultaat. Waren al die lange studie uren niet voor niets! En jij, hoe is jouw nieuwe team? Succes met het watergebeuren, lastig is dat.