Hockeyselecties, heftige diensten en Holland!!

Het waren weken met horror diensten voor Ed, selectietrainingen voor hockey en, nog steeds hot, een voortdurende watercrisis. En het wordt de week van.... een bliksembezoek aan Nederland (volgende week) waar de kinderen héééééél veel zin in hebben. 

Dat de (weekend) diensten van Ed niet hetzelfde zouden zijn als in NL, was te verwachten en ook de bedoeling. Maar de laatste periode was het eigenlijk niet meer humaan, een constante stroom aan neergestoken, neergeschoten, pussende en door midden gehakte handen. Ook 's nachts ging ongeveer elk uur de telefoon en moest hij diverse keren naar het ziekenhuis om een spoed OK uit te voeren. Aangezien de faciliteiten en de beschikbaarheid aan personeel nogal "basic" is, en 's nachts ronduit belabberd, dragen de omstandigheden ook niet echt bij aan een fijne dienst. De leeftijd gaat natuurlijk ook parten spelen; als jonge, energieke en ambitieuze arts assistent sta je er net weer wat anders in dan als bijna-50 jarige. We hebben nogal behoefte aan nachtrust en ritme, en onze flexibiliteit is eerder af- dan toegenomen met de jaren (ik zeg we, want ik lig er natuurlijk naast en mag "meegenieten" van alle telefoontjes, het gemopper als hij eruit moet en gezucht en gestommel als hij er weer in mag...). Gelukkig heeft Ed gister zijn laatste dienst gehad tot het examen van volgende week vrijdag en kan hij zich nu na het werk weer volledig op de laatste loodjes van de theorie storten. Dat wordt dus weer een 'NIET STOREN" periode komende week... Hopelijk pakt het allemaal goed uit en kan hij zich daarna op de volgende uitdaging richten; het mondeling examen in juni in Denemarken.

Intussen hebben de kids en ik ons de afgelopen tijd onder andere bezig gehouden met selectietrainingen (bij mij om te bezien welk niveau en dus team passend is bij WPCC, de club waar ik speel) en selectiewedstrijden van indoor hockey voor de kids. Eind april zijn er de National Championships voor kinderen in de leeftijd van 10/11. Eigenlijk International want er strijden ook 3 teams uit Namibië mee. Vanuit elke regio wordt een selectie team samengesteld, en Veere is na 2 selectieronden uit 80 kids uiteindelijk geslecteerd voor het team van de Western Cape. Heel leuk, want dat betekent dat ze met haar team de komende weken heel hard gaat trainen om dus eind april een 4-daags toernooi te spelen in Durban (aan de andere kant van Zuid-Afrika!!!). Uiteraard grijpen wij deze kans aan om als supporters ook een paar dagen in Durban te vertoeven, kunnen we ervaren hoe warm de zee ook kan zijn in ZA. Dit alles is natuurlijk heel spannend voor Veer, want het betekent met het vliegtuig op toernooi, 4 dagen lang met je team in een hotel slapen en eten, en door taxi busjes van de ene zaal naar de andere vervoerd worden. En heel veel wedstrijden spelen! Gelukkig konden wij in hetzelfde hotel nog een kamer boeken voor ons zelf, kunnen we de boel nog een beetje in de gaten houden....

Mijntje is ook geselecteerd, echter speelt zij geen Nationals, maar een all stars toernooi tegen andere selectieteams uit de western cape. Ook een geweldige ervaring natuurlijk en goed voor haar zelfvertrouwen. Julian heeft de selectie helaas niet gered, maar het niveau bij de jongens (hij speelt in de leeftijdsgroep 15 t/m 17) is ongelofelijk hoog. Waar het veldhockey over het algemeen nog wel wat achter loopt, is het indoor hockey van hoge klasse. De meeste (rijkere) privé scholen hebben een eigen indoor zaal waar allerlei sporten beoefend worden, waaronder dus zaalhockey. Het is een genot om naar de zaalhockey wedstrijden van de jongens te kijken, zo snel en technisch. Julian kan het niveau net bijbenen, en leert er veel van. De sfeer tussen de jongens is erg positief, er wordt nauwelijks gemopperd op elkaar en al helemaal niet naar de scheids. Mooi om te zien. 

Julian is trouwens nog een ander talent aan het ontwikkelen, op de piano! Op school moeten de leerlingen kiezen tussen muziek, art, drama en dans, en Juul heeft voor muziek gekozen. De "muziek kinderen" mogen een instrument kiezen of zingen, en de muziek leraressen geven elk kind (!) dan een half uur les op dit instrument na school (!). Geen idee waar ze de tijd vandaan halen, maar het betekent dan Julian op maandag privé les heeft. Op de andere dagen kan hij in de pauzes of na school oefenen. En surprise, surprise, hij vindt het hartstikke leuk. Toch een prettige ontwikkeling... 

En dan dat water... althans het gebrek eraan. Het goede nieuws is dat Day Zero is uitgesteld naar juli, wat voor ons betekent dat we niet hoeven te douchen met zwembadwater. Maar evengoed mogen we nog maar heel weinig water gebruiken, en dat zorgt ervoor dat we erg creatief worden met hergebruik. We koken geen groente of aardappelen meer, alles gaat in de oven of wordt gebakken. Ik doe zoveel mogelijk kleren in de droger, en het water vangen we op en wordt weer hergebruikt (terwijl als je de kleren buiten hangt het binnen een uur droog is, en het kost natuurlijk wel weer veel elektriciteit, maar ja, je moet wat). Het water dat we gebruiken in de keuken komt zoveel mogelijk uit flessen, en de afwasmachine draait 1x per 4 dagen, waar ik deze in NL eigenlijk elke dag wel gebruikte. Het meeste maak ik schoon met een beetje grijs water of met keukenpapier. 50 liter per dag per persoon is namelijk erg weinig, als je bedenkt dat een minuut douchen of 1 keer het toilet doortrekken al zo'n 10 liter kost. Het werkt wel, we verbruiken nu net geen 50 liter p.p. (237 liter per dag met ons 5-en). 

Volgende week in NL kunnen we natuurlijk weer gewoon douchen, maar ik vraag me af of ik ooit nog de kraan zal laten lopen terwijl ik mijn haren inzeep. Het onbekommerd open zetten van de kraan zit er denk ik niet meer in. Niet erg natuurlijk. Meer nog kijken we uit naar het weerzien met familie en vriendinnetjes/vriendjes. We zijn 1 dag in Zaltbommel, bij mijn ouders en 2 dagen in Hengelo, waar we een druk sociaal programma hebben en ik mijn rol als taxi chauffeur gewoon zal voortzetten. Donderdag gaan we natuurlijk uitgebreid met Beppie knuffelen en wandelen, en waaieren de kids 's middags uit naar alle vriend(innen). Julian wil graag vrijdag een dagje op z'n school met zijn klas meelopen. En Veere gaat een dagje meelopen op de Internationale School Twente om te kijken of dit wat voor haar is als tussenjaar volgend jaar voordat ze naar de middelbare gaat (ze is immers nog maar net 11 als we terugkomen). Op zaterdag vliegen we alweer terug naar ZA, omdat zondag Veere een oefentoernooi heeft met haar selectieteam, en Mijntje en Veere die week beide op kamp gaan met hun klas. Ook weer leuk om naar uit te kijken! En nog een leuk vooruitzicht: 22 maart komen de ouders van Ed eindelijk voor 3 weken naar ZA, na ze bijna een jaar niet gezien en geknuffeld te hebben wordt dat de hoogste tijd!