hmmmmmauritius

De toeristenvisa van Edwin en mij liepen op 7 december af en dat was dus ook de dag dat we Zuid-Afrika verlieten en naar Mauritius vlogen voor een 10-daagse relax vakantie. Officieel moet je terug naar NL om opnieuw in aanmerking te komen voor een toeristenvisum (alleen douane door en weer terug is dan in theorie al genoeg). Maar als je maar ver genoeg gaat, gaat ieder ander land ook meestal wel goed. Borderhoppen (dus even naar Zimbabwe, Namibie of Botswana) is niet meer geoorloofd en de regel is, hoe verder weg, hoe zekerder je bent op een goede afloop. Nu is Mauritius niet heel ver weg (6 uur vliegen met tussenstop in Johannesburg) maar wel een heerlijk eiland om even te ontspannen. Dat mijn paspoort er in Johannesburg, waar we opnieuw de douane door moesten, uitgepikt werd terwijl onze transfer erg krap was, was enigszins stressvol. Het was onduidelijk wat er nou aan de hand was maar het leek te gaan over mijn visum. Ik moest me melden bij de afdeling 'immigration' en daar werd van alles achter gesloten deuren besproken, een kopie gemaakt van mijn paspoort en uiteindelijk mochten we weer verder. Hopelijk geen voorbode voor gedoe op de terugweg maar dat was van latere zorg.

Mauritius is erg consequent qua weer (hele week 29 graden, af en toe een tropisch buitje, meestal 's nachts) en de zee is heerlijk warm (het zeewater is in Kaapstad zoooo koud!). Het eiland zelf is mooi, maar niet zo mooi als Zuid-Afrika. Alles is net wat minder, de bergen zijn mooi maar niet geweldig, wildlife beperkt zich tot apen en heel veel mooie vogels (dat is dan weer wel prachtig) en rietsuiker in plaats van wijnranken is ook net even anders. Maar als je er weer even rekening mee houdt dat het een klein eiland is (ongeveer 2x de provincie Utrecht) en Zuid-Afrika echt wel uniek is qua natuur, kun je de omgeving weer naar waarde schatten. 

Mauritius is vooral bekend als honeymoon-eiland en als plek waar ooit de (uitgestorven) dodo geleefd heeft. Het ligt ruim 850 kilometer ten oosten van Madagascar in de Indische Oceaan en is daarmee behoorlijk geïsoleerd van Afrika, waar het officieel toe behoort.

Het eiland heeft 330 kilometer kustlijn, bijna in zijn geheel gedekt door het langste ononderbroken koraalrif ter wereld. Aan de kust is het het hele jaar lekker warm.

Nederland heeft van oudsher een speciale band met het land. In 1598 belandde een aantal schepen van de VOC dat onderweg was naar Nederlands-Indie in een zware storm en spoelde aan op het toen nog onbekende eiland. De vloot doopte het ‘Mauritius’, naar de toenmalige leider van de VOC Maurits van Nassau.

In 1710 verlieten de Nederlanders het eiland, waarna achtereenvolgens de Fransen en de Britten zich meester maakten van het strategisch gelegen eiland. Toen in 1869 het Suezkanaal werd geopend en de maritieme route rond Kaap de Goede Hoop verleden tijd was, werd Mauritius onafhankelijk. 

Mauritius kent heel veel verschillende religies, en is met katholieken, protestanten, hindu’s en moslims een voorbeeld van hoe mensen met een verschillende etnische achtergrond of religie in harmonie naast elkaar kunnen leven.

Het allermooiste aan Mauritius is toch wel de onderwater wereld. Doordat het koraalrif langs bijna de hele kust aanwezig is, kun je er prachtig duiken en snorkelen. De kinderen hebben het snorkelen ook helemaal ontdekt, en het is echt een aquarium waar je in terecht komt zodra je je hoofd onder water steekt. We hebben zelfs gedoken met z'n allen, eerst in het zwembad om te oefenen en toen met de boot een eind de zee op, om uiteindelijk naar 6 meter diepte af te dalen. Wat een geweldige ervaring met z'n allen. De kinderen waren gelukkig heel relaxed onder water, geen paniekaanvallen.

Daarnaast kon je bij het hotel ook grenzeloos gebruik maken van waterskiën, wat ook een enorme hit was bij de kids. Verder dagelijks gepingpongd, een keer stand-up paddelen (Ed en kids), windsurfen (ik), zeilen (Ed en Juul), tennissen (allemaal) en lekker eten. We hebben ook het eiland rond getoerd met hoogtepunten de (niet meer actieve) vulkaan "Trou aux Cerfs", de 7-kleuren zand heuvels van Chamarel en de Tamarind Waterfalls. 

Na 9 heerlijke relaxte dagen weer terug naar Kaapstad, waarbij de stress om mijn nieuwe visa gelukkig ongegrond bleek. En wat een rare gewaarwording was, was het toch echt wel thuis-komen-gevoel in ons heerlijke huurappartement. Plus een vooruitzicht van nog 4,5 week zomervakantie voor de kids. Bofkonten.