Roadtrip Western and Eastern Cape

Herfstvakantie voor de kids, dus spullen pakken en gaan! Na het succes van de roadtrip van januari, doen we het nog eens dunnetjes over met Adri en Dick erbij, en met 2x zo lange afstanden (beetje opbouwen richting juli, als we echt serieus aan de bak moeten met 3 landen in 6 weken...). De Nissan Hatchback wordt tijdelijk omgeruild voor een Volkswagen busje, dus comfortabel op weg met z’n 7-en richting onze eerste roadtrip-stop: Mosselbay. Mosselbay is gelegen op ongeveer 400 km van Kaapstad en maakt onderdeel uit van de Garden route, die loopt langs de zuidkust van Zuid-Afrika van Hermanus tot Port Elisabeth. Een schitterende route. Helaas verloopt onze eerste dag wat minder voorspoedig dan gehoopt, het is immers paasweekend en heel Kaapstad lijkt leeg te lopen: File – File - File en daarbij ook nog grijze, dreigende luchten en regen. Goh, waar doet ons dat aan denken ;-). 

Het slakkentempo gaat na een paar uur gelukkig over in de bekende lege wegen die we kennen van het binnenland van Zuid-Afrika, toch komen we pas tegen de avond aan bij onze bestemming The Eight Bells, een prachtig gelegen hotel tussen Mosselbay en Oudsthoorn. Hier kunnen we wel genieten van de gastvrijheid en vriendelijkheid van het personeel, maar nauwelijks van de omgeving omdat het weer nog steeds vrij nattig is. Goed voor het waterniveau, maar minder voor een wandeling in de omgeving. Dus veel kaartspelletjes zoals Uno en eindeloos Skipbo deze vakantie, die laatste is overigens een echte aanrader. 

Het weer doet ons besluiten om de volgende dag weer vroeg op pad te gaan naar onze tweede bestemming, The Good-hoop lodge bij Addo National Park (in de buurt van Port Elisabeth). Terwijl de omgeving op eerste dag in het teken van de druivenranken en appelgaarden staat, leidt de route op de tweede dag ons langs eindeloze sinaasappel- en citroengaarden. 

Het Addo Elephant park staat zoals de naam doet vermoeden bekend om z’n vele olifanten, maar er zijn ook allerlei antilopen, apen en vogels en de hele big 5 vertoeft er. Onze verwachtingen van het park zijn dan ook hoog gespannen, mede door de enthousiaste verhalen die we inmiddels van velen gehoord hebbeb (inclusief die van Dick en Adri die er tijdens hun vorige bezoek aan Zuid-Afrika zo’n 8 jaar geleden al geweest waren). Helaas, er waren een paar factoren waardoor de de hoge verwachtingen niet helemaal waar gemaakt worden. Ten eerste het tijdstip van de safari; start 09.00 uur, veel te laat natuurlijk en veel te druk met auto’s en busjes om de echte bijzondere dieren te kunnen zien. Dan het weer, het regende weliswaar niet, maar het was wel muisgrijs, én gewoon echt koud! Eigenlijk bere-koud in de open safaribus waar we in zaten. En dat was gelijk het derde euvel, stom genoeg hadden we dus een safari geboekt in een bus, i.p.v. met ons eigen vervoer te gaan, met het idee dat we dan veel meer dieren zouden spotten aangezien de rangers toch vaak de beste plekjes weten te vinden. Helaas zaten we in de bus met een jonge, nogal timide guide die gelijk ook de chauffeur was en daar z’n handen vol aan had, zo leek het. Kwam nog bij dat onze mede-reisgenoten in de bus een groep van zo’n 18 duitsers was. Die elkaar al kenden. En waar wij dus middenin zaten. Die de safari meer zagen als een bedrijfsuitje. En die geen benul hadden dat als je héél hard praat en lacht, dat bedreigend ervaren kan worden door de dieren (en door de guide/chauffeur)… Als onze verlegen guide dan eindelijk wat uitlegde over de dieren die we wel zagen (waaronder gelukkig ook wel olifanten, het zou wel heel triest zijn geweest om naar het Elephant Park te zijn geweest en dan zelfs deze giganten niet gezien te hebben..), dan werd zijn verhaaltje daarna zeer luid door de bus, over onze hoofden heen, door een van de voorin zittende duitse passagiers vertaald naar het duits voor de mensen achterin, waarbij hij er elke keer weer in slaagde het verhaal 2x zo lang te maken als oorpronkelijk door en eigen kennis aan toe te voegen. Nogal annoying. Wij werden steeds stiller en kouder en zakten steeds dieper weg in onze spaarzame kleding. Al met al een mager 7-tje, deze toer: wel aardig, maar niet echt het hoogtepunt waar we op gerekend hadden.

Gelukkig knapt het weer daarna op, waarbij je je moet voorstellen dat de temperatuur dan van 15 naar 30 graden stijgt zodra de zon erdoor is. Rond de farm waar we verblijven is er overigens ook genoeg te zien, waaronder een groep meerkatten (of stokstaaartjes) en prachtige vogels. 

De derde bestemming ligt meer landinwaarts, net iets ten noorden van Graaff Reinet, in een afgelegen gebied op ongeveer 1400 meter boven zeespiegel. In de winter kan het hier flink vriezen en sneeuw is dan niks vreemds. Het gebied staat bekend om de oudheid die hier terug te zien is in de vorm van miljoenen jaar oude fossielen (nog van vóór de dinosaurussen) en rotstekeningen. Op de schapenboerderij waar we verblijven is in samenwerking met de universiteit van Johannesburg een fossielenmuseum opgezet, en de eigenaar van de boerderij kan hier uren over vertellen. Naast een fossielenrondleiding hebben we van hem ook een college (in het Afrikaans, zie video) op locatie gehad over rotstekeningen honderder jaren geleden gemaakt door de San (de bosmannen), waardoor we nu alles weten over hoe zij leefden en dachten. In de buurt van de boerderij ligt het dorpje Nieu Bathesda, waar de mensen leven van het maken van kunst en producten voor de toeristen. Hier hebben we onze eerste souvernirs voor thuis gekocht, want het einde van onze tijd in Zuid-Afrika komt immers meer en meer in zicht. 

De laatste bestemming van de roadtrip is het Karoo National Park (bijna 800 km2 groot), in het binnenland gelegen langs de N1, de snelweg die helemaal van Kaapstad naar Johannesburg loopt. Hier hebben we 3 nachten gelogeerd in een cottage op het park dat bekend staat om de uitgestrektheid, in combinatie met de schitterende bergen. Omdat het landschap van de karoo een halfwoestijn is, kun je heel ver kijken en zijn dieren als het Red Hartebeest, Kudu, zebra, eland en spring- en bontebok vaak als kuddes te bewonderen. De leeuwen (25 stuks die in 2 groepen in het park leven) hebben we vaak gedácht te spotten (vooral Ed is heel goed in de spanning hoog houden) maar helaas , na veel turen en discussieren was het hem dan toch net niet. Schitterend park, mooi weer en veel gezelligheid.                                  

En dan weer bijna 500 km terug naar Kaapstad, waarbij we onderweg bij Paarl (50 km voor Kaapstad) nog gestopt zijn voor een heerlijk diner op terras met uitzicht op de uitgestrekte wijngaarden en op Kaapstad met de Tafelberg en apostelen, Leeuwenkopje (Lions Head) en Signal hill. Mooie afluiting van een prachtige en gezellige roadtrip.