Term 4

De laatste term van het jaar, dus alles staat in het teken van de final exams. Iedere klas, dus ook de klassen vanaf grade 3 (dus groep 5) op de primary school hebben eindtoetsen die starten in november. De kinderen leren om hiervoor een planning te maken dus voor de meiden is het een goede oefening voor de middelbare school volgend jaar in NL. Maar ze vinden het wel zwaar hoor, pffff, elke dag huiswerk maken en ook nog vooruit leren voor de examens. Vooral nu het zo'n lekker warm weer begint te worden willen ze eigenlijk gewoon heel veel turnen en musicallies doen buiten.

Ook zijn de nieuwe buitenschoolse activiteiten begonnen. Mijntje en Veere hebben gekozen voor hockey en tennis, waar ze erg naar uitkeken. Het valt helaas wat tegen, het niveau van de kinderen én van de trainingen is dramatisch en wat betreft tennis is het vooral heel lang in de rij staan voor je een bal mag slaan. Het is natuurlijk ook lastig te organiseren met al die kinderen en bovendien moet de school het qua training geven doen met de gewone leraren die ze hebben. Dus als je als leraar een beetje interesse hebt voor hockey, ben je de hockeytrainer. Op veel private schools (Camps Bay primary en High zijn government scholen), waar veel meer geld beschikbaar is, worden wel goede trainers (en kunstgras) aangesteld, zodat het niveau daar hoog is. Helaas dus een gevolg van onze keuze voor Camps Bay High en Primary, maar de andere (en veel belangrijkere) kant is dat op deze scholen dan ook alle soorten en maten kinderen zitten, omdat de school betaalbaar is. 

In term 4 staat ook het schoolreisje ('outing') op het programma, Veere had die van haar vorige week. Ze verheugde zich er erg op, alleen ook dit is anders dan in NL. Ze gingen naar het planetarium en bijbehorend museum, waar ze een rondleiding kregen en een 'saaie' film moesten kijken. Ook moeten ze een verslag schrijven van wat ze allemaal geleerd hadden. Veere was dus erg teleurgesteld, ze had zich er iets heel anders bij voorgesteld. Staat tegenover dat Veere barst van de feestjes, zaterdag een halloween party, dinsdag trick en treat met 15 meiden en jongens van school en volgende week het disco/slaapfeestje van haar beste vriendinnetje hier. Ze komt dus niks tekort qua uitjes! Mijntje heeft vandaag haar outing, ze gaat naar het Christiaan Barnard museum (eerste harttransplantatie) in het Groote Schuur Hospital. Voordat ze met de bus vertrokken om 0800 uur, hebben de meiden al een trial van athletics (start 0700 uur!) achter de rug als voorbereiding op de interhouse wedstrijden volgende week. Het leven begint hier allemaal wat vroeger... 

Ook Mijntje is sociaal gelukkig helemaal geland. De kinderen (en volwassenen trouwens ook) geven elkaar hier altijd allemaal een 'hug', ter begroeting en als afscheid, overal en elke dag. Er wordt dus heel wat 'afgehugd'. Niet alleen meiden en jongens onderling maar ook met jongens en meiden met elkaar, erg leuk om te zien. Hier doen sowieso de meiden en jongens veel meer samen dan in NL. Dat hele 'huggen' was natuurljk even wennen voor ons stijve hollanders. Maar als ik nu de kinderen naar school breng 's ochtend staan bij de poort al de vriend(inn)en te wachten en worden de meiden uitgebreid geknuffeld. Mijntje heeft een vast groepje om zich heen, van zo'n 5 vriendinnen en Veere knuffelt inmiddels de halve school. De klassen worden hier na elk schooljaar helemaal opnieuw gehusseld. Je kunt geen voorkeuren doorgeven dus het is altijd afwachten of je weer met je 'bestie' in de klas komt. Kans is niet zo groot omdat er 3 of 4 klassen per grade zijn. Het gevolg hiervan is wel dat de kinderen inmiddels alle leerlingen van hun grade kennen, en er buiten de klas met heel veel verschillende kinderen wordt omgegaan. 

Omdat Julian graag volgend jaar in NL door wil naar de 4de klas, volgt hij dit jaar ook een aantal vakken uit NL; scheikunde, biologie, wiskunde, Nederlands en Frans. De meeste boeken zijn inmiddels hier, en hij moet dus nu naast zijn huiswerk voor ZA ook deze vakken bijhouden. Tot nu toe valt het goed te combineren, maar het zal wel pittig worden over een paar weken als de examens zijn begonnen. Net als bij het Montessori college moet Julian hier ook veel projecten in groepjes doen zoals filmpjes maken, toneelscrips schrijven en posterpresentaties. Goed voor de samenwerking, sociale contacten en zijn Engels. Dat overigens al veel beter is dan mijn Engels, ik vraag hem geregeld naar woorden of grammatica. Het enige wat met sprongen achteruit gaat is het Nederlands van de kids. Door het Afrikaans, wat echt een versimpeling is van de NLse taal, dus zonder onregelmatige werkwoorden en vervoegingen, weten ze vaak niet meer hoe je het in het NL zegt. Dat zal nog wel een dingetje worden op school volgend jaar.

Maar, al met al, even wat cliches: wát een ervaring voor ze, wát leren ze veel en wát doen ze het goed. Vooraf is het moeilijk een voorstelling te maken hoe de kinderen het gaan oppakken en wat het met ze gaat doen. Nu, na 3 maanden school, kunnen we eigenlijk wel zeggen dat de verwachtingen overtroffen zijn. Onze hartjes zwellen dikwijls van trots....