Week 3: soort van routine...

De agenda kan alweer een beetje ingevuld worden met herhaal afspraken, dus dat betekent dat er een weer beetje routine is. Ik ben vorige week gestart als trainer van de Hockeyboys van Camps Bay High. Heel anders dan de hockeytrainingen bij HC Twente, aangezien het ten eerste op (weliswaar kort) gras is, de jongens mijlenver uit elkaar liggen qua niveau en het natuurlijk in het Engels moet. De jongens zijn wel heel enthousiast en super beleefd, "yes ma'am, thank you ma'am", en willen heel graag leren. Ze hebben eigenlijk nog nooit training gehad van iemand die enigszins verstand van hockey had, dus de basisgrepen zijn nogal divers. Ook de namen van de jongens zijn erg moeilijk, het zijn met name donkere jongens met Xhosa namen (Xhosa is een van de 11 officiele talen van ZA, en in deze omgeving het meest voorkomend naast zuid-afrikaans, maar vertel ik later nog wel een keer meer over) die echt niet te onthouden zijn. Gelukkig zitten er ook een paar Zack's tussen, nogal een populaire naam hier kennelijk. Met 2x in de week training zie je wel al snel een verbetering, maar als je met sommige jongens vanuit 0 begint, is dat niet zo moeilijk. Erg leuk om te doen (en om Julian een keer te trainen ipv de meiden) en zeer goed voor mijn Engels.

Hockey staat sowieso weer hoog op het lijstje, het weekend hebben we beide dagen aan het hockeyveld gestaan. Zaterdag moest Mijntje een wedstrijd spelen in het Vygieskraal stadion om 08.00 uur s' ochtends (zucht). Helaas kwamen er door onbekende reden maar 6 meiden opdagen, waardoor Edwin, Veere en ik (op gympen) ook noodgedwongen mee gespeeld hebben samen met de coach en een broertje van een van de meiden. Na afloop vertelde een van de meegereisde ouders die ons bedankte voor het "redden" van de wedstrijd dat ze het langs de kant de "dutch family affair" noemde. haha. Overigens wel gewonnen natuurlijk. En Veere (die eigenlijk te jong is voor het team) kreeg meteen een basisplaats aangeboden, dus die is ook onder de pannen voor de zaterdagen voorlopig...

Op zondag hebben de meiden training op WPCC (Western Province Cricket Club), een sportvereniging met heel veel sporten zoals cricket, squash, hockey, cross country etc. Het barst sowieso in Kaapstad van de hockeyverenigingen en stadions. Ben me inmiddels ook aan het oriënteren waar ik zou willen spelen.

Julian heeft vrijdag een feest gehad op school van alle grades 8 (2de klassen dus). Er waren heel veel activiteiten te doen en lekker pizza eten. Hij had het enorm naar zijn zin, hij verbaast zich er over hoe makkelijk kinderen hier contact met elkaar maken, ook kinderen buiten je eigen klas om. Zo heeft hij kinderen waar hij in de pauze mee rugby't, maar hij vertelt dat hij ook wel eens bij een groepje meiden van een andere klas zit. Dat komt ook omdat je hier wisselt van klas. Je hebt je eigen klas ('set'), maar voor een aantal vakken ga je naar een andere klas. Dat heeft er mee te maken dat ze hier alle niveaus in de klassen hebben, dus ze kennen niet zoals in NL VMBO, havo of VWO. Iedereen krijgt dezelfde stof, en uiteindeljk dezelfde tests, maar in de ene klas wordt de stof uitgebreid en langzaam behandeld, in de andere klas gemiddeld en in de laatste klas gaan ze heel snel door de stof heen. Het is mij nog niet helemaal duidelijk wat deze klas dan met de overgebleven tijd doet. Naast sets heb je ook nog verschillende 'houses', en dat heeft meer met een doorlopende competitie te maken tussen de houses op het gebied van sport en cultuur. Vrijdag heeft Julian bijvoorbeeld voor zijn House (hij zit the blue house) een cross country wedstrijd gerend, en dan gaan zijn punten dus naar zijn house toe. Iedere week tijdens de Assembly wordt vermeld wel house de meeste punten had en krijgt een aantal kinderen die heel goed gescoord hebben een soort medaille. Het is dus heel competitief en prestatiegericht allemaal. Ook uitzonderlijke schoolprestaties worden tijdens de Assembly uitgelicht. Omdat alle niveaus door elkaar zitten lijkt me dat niet echt eerlijk en leuk tov de kinderen die iets minder slim zijn. Die kunnen zich natuurlijk wel weer op het gebied van sport, of muziek en dans laten zien.   

Mijntje en Veere hebben nu op school nog geen hockey, dat krijgen ze pas in term 4, dus ze hebben als naschoolse activiteit gekozen voor soccer. Op maandag hebben ze na school training en op vrijdag wedstrijden. Ze willen ook nog op zwemmen gaan en Mijntje misschien op Art. Mijntje had weer een moeizame week, omdat ze in een nieuwe klas zit moest ze weer opnieuw wennen en vriendinnetjes zoeken. Het vergt heel veel van haar, omdat ze zich sociaal en in een andere taal over heel veel drempels heen moet zetten. Het is echt bewonderenswaardig hoe goed ze zich nog staande houdt. Ik denk dat ze er uiteindelijk zoveel sterker uit gaat komen, maar deze weken zijn gewoon niet zo leuk voor haar. Ook voor Veere is het lastig, zoals ze zelf al schreef ging het haar in NL allemaal zo makkelijk af, en nu kost alles haar veel energie op school, en ervaart ze hoe het is om stof niet meteen te snappen. Sociaal doet Veere het zo goed, ik zag Veere vrijdag op het schoolplein spelen toen ik naar de auto toe liep, en was ze de meiden uit haar klas de shuffle aan het leren. 's middags had ze een playdate bij ons thuis, en dan praat ze in haar houtje touwtje engels de hele middag heel leuk met dat meisje. 

Vandaag is Edwin jarig en dat hebben we gisteren al gevierd aangezien hij vandaag de hele dag en avond aan het werk is. De dag afgesloten met een braai met uitzicht vanaf ons balkon op de zee met strakblauwe lucht en een amazing sunset. Niet gek voor hartje winter ;-)