Week 5: Sports en supper

We gingen naar ZA met de gedachte dat we hier onder andere nieuwe sporten zouden uitproberen. De kinderen wilden in ieder geval graag gaan tennissen, surfen en voetballen. Dus.... Ik heb een foto toegevoegd van de agenda van afgelopen week, en het was hockey, hockey, hockey (en een beetje soccer). 

'Mijn' boys, het high school hockey team, moest deze week 2x een wedstrijd spelen. Een oefenwedstrijd tegen de boys van 'Oude Molen High School' en een derby tegen 'Groote Schuur High School'. De eerste was op kunstgras (astro turf) wat ze duidelijk niet gewend waren. De eerste helft hielden ze goed stand, maar de tweede helft konden ze de bal niet meer bijhouden (!) en hield ook de conditie een beetje op. Ze verloren met 2-0 maar al met al een aardige wedstrijd. Zaterdag om 08.30 uur op gras tegen Groote Schuur High School. Ineens liep een heleboel wel, er werd mooi buitenom gespeeld en geen lange slagen meer, wat resulteerde in een 4-0 winst. En wat waren ze blij. Na afloop volgden allerlei ingewikkelde dansjes en yellen en natuurlijk op de foto. Julian bloeit helemaal op in dit team. Hij is nu duidelijk de beste van het team, en eindelijk kan hij ook eens schitteren op het veld. Mooie acties en trucjes lukken nu allemaal. Tussen de blinden is eenoog koning, maar goed voor zijn zelfvertrouwen is het in ieder geval wel. 

In ZA hebben de leraren naast hun normale werk, ook een taak bij de naschoolse activiteiten. Dat betekent dat ze zich in moeten tekenen voor het begeleiden van een sport of voor drama, muziek of kunstlessen. Een aantal activiteiten vinden voor school plaats (07.00-07.45 uur) en de meeste na school. Dus de leraren zijn elke dag tot sowieso 17.00 onder de pannen hiermee. Daarna moet het voorbereiden en nakijken van het werk nog gebeuren. Een zware baan dus. De leraar die verantwoordelijk is voor het jongens hockey, is een jonge leraar die pas een jaar aan het werk is. Hij reed met mij mee naar een van de wedstrijden en vertelde dat hij eke dag om 05.00 uur moet vertrekken om op tijd op school te zijn met het OV. Hij komt uit een hele slechte buurt in het noordoosten van Kaapstad. Ik vroeg of ik hem na de wedstrijd thuis kon afzetten, maar dat bleek geen goed idee omdat het te gevaarlijk is. Waar hij woont zijn schietincidenten en ander geweld orde van de dag, geen fijne plek dus. Hij woont er met z'n ouders in een kleine 'woning' die ooit beschikbaar was gesteld door de gemeente omdat zijn ouders geen geld hadden. Zijn ouders hebben nooit leren lezen of schrijven en hebben een heel armoedig leven achter de rug. Hij is uit de ellende ontsnapt door een wiskunde competitie te winnen waardoor hij naar een 'echte' school mocht buiten het township. Uiteindelijk met behulp van verschillende beurzen is hij zelfs naar de universiteit gedaan, en nu dus wiskunde leraar. Hij is wel een van de weinigen die het lukt uit de ellende te raken, over het algemeen ben je gedoemd als je in een sloppenwijk wordt geboren. 

Vrijdagavond hebben we met z'n 5-en een hockeywedstrijd gekeken tussen de beste jongensteams van 2 scholen uit Kaapstad, een derby die elk jaar veel publiek trekt. De teams worden aan beide kanten van de tribune aangemoedigd door honderden leerlingen van de betreffende scholen, en dat levert mooie liederen en muziek op. De wedstrijd vond plaats op een waterveld, wat besproeid mag worden omdat het grondwater betreft.

Er is immers een enorme watercrisis hier, en waterverspilling is verder echt uit den boze. We hebben in onze tuin een watertank staan, waar het regenwater naar heen wordt geleid, en dat gebruiken we om de wc's door te spoelen, als afwaswater en dergelijke. Het schijnt zo te zijn dat als we dezelfde hoeveelheden water blijven gebruiken in Kaapstad als dat nu het geval is, rond mei 2018 het kraanwater gewoon op is... Tijd voor de gemeente om met een plan te komen, maar tot nu toe blijft dit nog uit. 

Ik heb zelf ook weer de hockeystick opgepakt deze week bij het 5de team van WPCC, een mooie mix van jonge en wat oudere dames. Zaterdag een wedstrijd gespeeld, superzwaar door een winterzonnetje (25 graden) en tegen een team met superfitte meiden die net van de high school kwamen (tenminste zo leek het). We hebben weliswaar met 6-4 verloren, maar het was heerlijk weer een wedstrijd te spelen. 

Vandaag na de training van de kids waren we bij de buren uitgenodigd voor een lunch. De buurman is toevallig ook de principal van de high school van Julian, en zijn vrouw is Nederlands, alhoewel hier geboren. Haar ouders waren in de jaren 50, net als veel andere Nederlanders, met de boot naar Kaapstad gekomen voor een nieuwe start hier. En een lunch betekent hier niet een broodje kaas, maar een uitgebreide braai met alles erop en eraan. Lekker en gezellig. 

Net op de life stream de Nederlandse vrouwen zien winnen van België, dus dan kunnen we de week gelukkig ook nog afsluiten met hockey...