Wijnestates en warme dagen

Het begint inmiddels echt warm weer te worden. De officiële lente begint hier net als in NL pas 21 sep maar in de volksmond wordt hier 1 sep als start van de lente genoemd. Dat dat aardig terecht is, is gebleken want het is al knap warm de afgelopen dagen. En dan hebben we in Kaapstad nog een verkoelende wind die t zeer aangenaam houdt maar meer in t binnenland is t echt heel warm. Vrijdag na school dus heerlijk nog een paar uurtjes naar t strand gegaan, mooier kun je t weekend natuurlijk niet inluiden. Ik moest zaterdag hockeyen in Paarl, een zeer oud stadje in de wijnestates, een uurtje rijden dus vergelijkbaar met Zwolle uit (voor de HC Twentenaren). Omdat dit wel een mooie aanleiding was, zijn we met z'n 5-en al 's ochtend naar Paarl gereden om daar de dag door te brengen. Paarl ligt dus in het hart van het wijnland ten oosten van Kaapstad, net als Stellenbosch en Franschhoek. Het is vernoemd naar de reusachtige, ronde granietrotsen die boven t stadje uitsteken. Als t heeft geregend schijnen ze te glimmen, net als parels. Het hockeyveld is onderdeel van de sportvelden rond de Highschool van Paarl en ligt schitterend tegen de bergen aan. Helaas met 0-2 verloren maar een leuke wedstrijd. De teams zijn hier super sportief, er wordt zelfs geknuffeld met de tegenstander voor de wedstrijd en tijdens de wedstrijd wordt er nauwelijks gemopperd op elkaar, de tegenstander of de scheids. Het gaat hier puur over het sporten, erg prettig! Opvallend is ook dat ongeveer iedereen hier bier drinkt na de wedstrijd. En mijn teamgenoten gaan nadat ze terug zijn op de eigen club gewoon weer verder met gezellig doen. Een ander ding is dat elk team altijd z'n eigen scheidsrechter regelt en meeneemt, dus ook als je uit speelt. Iedereen betaalt elke wedstrijd 10 rand (ca 65 cent) voor jouw scheidsrechter. Op de club waar ik speel worden ook veel andere sporten gespeeld zoals bowls, cricket en squash. Elke week op vrijdag wordt er eerst een hoog niveau schoolhockeywedstrijd gespeeld op t hoofdveld (water astro maar onderverdeeld niet gesproeid mag worden geen water te bekennen) waar veel mensen naar komen kijken, en daarna is er happy hour. Elke sport is afwisselend aan de beurt (2 teams per keer) om dit te organiseren zoals bijv prijsjes voor de loterij te regelen. Zo halen ze binnen de club genoeg geld binnen om kleine verbouwingen of reparaties te doen. Het schijnt wel te werken en elke vrijdag zijn er wel zo'n 100 mensen. 

Maar terug naar Paarl: na de wedstrijd zijn we wat gaan eten in de buurt van Paarl tussen de wijngaarden met uitzicht op de druivenranken. Met ondergaande zon en heel ver weg nog net de Tafelberg zichtbaar geen straf!

Gisteren, zondag, speelden de meiden alweer hun laatste wedstrijd buiten. Volgende week begint t zaalhockey alweer, omdat t dan te warm wordt om buiten te hockeyen. 'S middags is t zwembad in onze tuin ingewijd door de kids. Erg moedig want t water is nog steen en steen koud. Ed en ik hebben ons dan ook beperkt tot toekijken onder t genot van een van de wijntjes uit de omgeving. Proost.